KINO LETNIE 2020 - NAJLEPSZE TYTUŁY MINIONEGO ROKU

KINO LETNIE 2020

Zapraszamy do zapoznia się z repertuarem kina letniego odbywającego się w czerwcu, lipcu oraz sierpniu w kinie Wisła. Podczas wakacyjnych pokazów przypominamy najlepsze tytuły z minionego roku, które cieszyły się dużym zainteresowaniem. Zachęcamy do nadrobienia filmowych zaległości!

Projekcje odbywają się dwa dni w tygodniu: w środę oraz w czwartek w godzinach wieczornych. Prosimy o sprawdzanie repertuaru na bieżąco, ponieważ mogą pojawić się drobne zmiany godzinowe. O kolejnych pokazach będziemy informować na bieżąco!

Cena biletu na pokaz wynosi 16 zł. Bilety są już dostępne w sprzedaży!

REPERTUAR:

ŚRODA, 19.08 GODZ. 20:00 "MIDSOMMAR. W BIAŁY DZIEN"

To, czego boisz się najbardziej, czai się w pełnym słońcu.

Dani (Florence Pugh) i Christian (Jack Reynor) to młodzi Amerykanie, którym nie układa się w związku i rozważają rozstanie. Niespodziewana rodzinna tragedia zbliża ich jednak do siebie, a pogrążona w żałobie Dani postanawia dołączyć do Christiana i jego przyjaciół, aby wziąć udział w wakacyjnej wyprawie na północ Skandynawii. Tam, w odciętej od świata wiosce, raz na 90 lat obchodzone jest prastare święto związane z letnim przesileniem. Wyprawa na dziewięciodniowy festiwal z początku wygląda na beztroską wycieczkę do krainy, w której nigdy nie zachodzi słońce. Jednak celebrowane w sielskiej scenerii obrzędy z czasem przybierają nieoczekiwany, coraz dziwniejszy obrót.

„Midsommar. W biały dzień” to nowy film Ariego Astera, wizjonera współczesnego kina i jednego z najciekawszych młodych twórców. Reżyser światowego przeboju „Dziedzictwo. Hereditary” stworzył mroczną baśń, rozgrywającą się w biały dzień. W rolach głównych gwiazdy młodego pokolenia: Florence Pugh („Lady M.”, „Pasażer”), Will Poulter („Czarne lustro: Bandersnatch”, „Więzień labiryntu”) oraz Jack Reynor („Transformers: Wiek zagłady”, „Makbet”).

CZWARTEK, 20.08 GODZ. 18:15 "POWITANIE SŁOŃCA"

 Tuż po czterdziestce życie Stephane’a Haskella, utalentowanego fotoreportera i dokumentalisty, stanęło na głowie. Mężczyzna, u którego zdiagnozowano ciężką chorobę, został sparaliżowany. Tam, gdzie lekarze bezradnie rozkładali ręce, a tradycyjna medycyna nie dawała wielkich nadziei na powrót do zdrowia, szansa niespodziewanie pojawiła się za sprawą… jogi.   Przełomowym momentem było dla Haskella spotkanie z Teresą Poulsen, za namową której zgłębił nie tylko tajniki, ale i filozofię, jaka kryje się za jogą. Stopniowo ból, zniechęcenie i brak cierpliwości zastępowała coraz większa wiara oraz empatia w stosunku do ludzi pokrzywdzonych przez los podobnie jak reżyser. To właśnie z tych inspiracji narodziła się idea nakręcenia dokumentu, będącego połączeniem osobistej historii z szerszym spojrzeniem na fenomen jogi.       By go w pełni zrozumieć, Haskell wyrusza w podróż po świecie, odwiedzając miejsca, jakie pewnie nie przyszłyby nam w tym kontekście do głowy. Od celi śmierci w słynnym amerykańskim więzieniu San Quentin po Kenię, gdzie – jak się okazuje – Masajowie praktykują jogę od wieków. Rozmawia z parą Żydów, którzy drogę do judaizmu odnaleźli… poprzez jogę. Te doświadczenia pozwalają reżyserowi spojrzeć z nieco innej perspektywy nie tylko na zachodnią kulturę, ale i własne życie.