Newsy
Wieczór z SZUMOWSKĄ
2012-02-18W sobotę 18 lutego Kino Wisła zaprasza na Wieczór z Szumowską, jedną z najciekawszych polskich reżyserek. Przygotowaliśmy dla Państwa pokaz filmów: 33 SCENY Z ŻYCIA oraz SPONSORING
33 SCENY Z ŻYCIA
Jeden rok z życia 33-letniej Julii, który w jej dotychczasowym życiu zmienia wszystko, co do tej pory uważała za pewne. Po śmierci rodziców rodzina rozpierzcha się i dziewczyna zostaje sama. Jedyną osobą, która przy niej zostaje, jest jej stary przyjaciel i współpracownik, 45-letni Adrian.
Polskie Nagrody Filmowe Orły 2009
Najlepszy Film
Najlepszy Montaż Jacek Drosio
Najlepsza Muzyka Paweł Mykietyn
Nagroda Publiczności
Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego
Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego Maciej Stuhr
Nagroda publiczności Maciej Stuhr
XVI Międzynarodowy Festiwal Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych Plus Camerimage 2008
Nominacja Złota Żaba Michał Englert
24. Warszawski Festiwal Filmowy
Nominacja Warsaw Grand Prix Małgorzata Szumowska
33. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych
Nominacja Złote Lwy Małgorzata Szumowska
Zwycięzca Nagroda Indywidualna za Reżyserię Małgorzata Szumowska
Zwycięzca Nagroda Indywidualna za Zdjęcia Michał Englert
Zwycięzca Nagroda Indywidualna za Muzykę Paweł Mykietyn
Zwycięzca Nagroda Indywidualna za Drugoplanową Rolę Kobiecą Małgorzata Hajewska-Krzysztofik
Zwycięzca Nagroda dziennikarzy
Zwycięzca Nagroda Kin Studyjnych
SPONSORING
Anna (Juliette Binoche), dziennikarka Elle, ma napisać artykuł o prostytucji na uniwersytetach paryskich. Podczas pracy nad tekstem poznaje dwie dziewczyny - Charlotte (Anais Demoustier) i Alicję (Joanna Kulig), które przez aspirację do lepszego życia sprzedają swoje ciało. Powoli wprowadzają również Annę do świata płatnej miłości, który jest jednocześnie obrzydliwy i pociągający
36. Międzynarodowy Festiwal Filmowy Toronto
62. Międzynarodowy Festiwal Filmowy Berlinale
Binoche w każdej scenie olśniewa inteligencją.
Variety
Imponująca talentem Joanna Kulig i niebywała Anaïs Demoustier... Juliette Binoche bryluje w każdej scenie.
Studio Cine Live
Historie Alicji i Charlotte filtrowane są przez nadaktywną wyobraźnię Anny. Pozwala to Szumowskiej wziąć niektóre sceny w cudzysłów surrealizmu. Kiedy wyimaginowani kochankowie siadają z dziennikarką do jednego stołu i dyskutują do rytmu francuskiego szlagieru, metafora bezradności bohaterki staje się kompletna: nie ma wątpliwości, że gdzieś tam znajduje się inny, lepszy/gorszy/brutalniejszy/prawdziwszy albo – po prostu – bardziej ekscytujący świat. Tylko co z tą wiedzą zrobić?
Michał Walkiewicz. Filmweb.pl
Bez wątpienia mamy do czynienia z dobrym, mądrym obrazem, któremu nie brakuje profesjonalnego szlifu, zmysłowości, jak też dosłowności (...) powinniśmy być wstrząśnięci, zaniepokojeni, nie godzić się na taki stan rzeczy, a tymczasem... I za to niedookreślenie należy Małgorzacie Szumowskiej podziękować. Ten film intryguje i to jeszcze długo po wyjściu z kina.
Artur Cichmiński, Stopklatka.pl