Nepal - trekking do Sanktuarium Annapurny

Monika Witkowska

Po iluś razach na szlaku do bazy pod Everestem (jeśli nie jako przewodnik prowadzonych grup, to w ramach moich wspinaczkowych wypraw na himalajskie szczyty), postanowiłam wybrać się wreszcie do bazy pod Annapurną - kolejną ośmiotysięczną nepalską górę.
Jeśli zapytacie który szlak jest ciekawszy - ABC (Annapurna Base Camp) czy EBC (pod Everest), będę miała problem - każdy z nich jest inny. Różnice to nie tylko widoki, ale także zupełnie inne grupy etniczne, inna przyroda, nawet dal bhat - narodowe nepalskie danie, smakuje inaczej.
Nagrodą za trudy trekkingu do ABC, jest satysfakcja z dotarcia do ulokowanej na wysokości prawie 4200 m n.p.m. tak zwanej bazy. Nie bez powodu miejsce te nazywa się często "Sanktuarium Annapurny" - rozciągające się dookoła ośnieżone szczyty tworzą hipnotyzujący majestatem naturalny amfiteatr. Najwyższym wierzchołkiem masywu jest Annapurną I (8091 m), jednak ulubieńcem turystów jest Machhapuchhare, nazywane ze względu na kształt "Rybim Ogonem", góra na którą nikomu wspinać się nie wolno. Dlaczego? Na prelekcji wyjaśnię, powiem też co się stało ze wspinaczami, którzy zakaz ten złamali. Oczywiście w drodze w góry zaliczymy też fotograficzne zwiedzanie Katmandu i okolic, a także Pokhary - miasta będącego "bramą" na szlaki pod Annapurnę. Przy okazji dowiemy się też, który tak naprawdę Nepalczycy mają rok (posługują się trzema kalendarzami!) i dlaczego zawieszają krowom girlandy z kwiatów :).