Kino z Pasją: Anselm
Anselm – Das Rauschen der Zeit
Kino z Pasją: Anselm
Opis filmu
GOŚĆ WIECZORU - Eliza Czapska, dyrektor Muzeum Zbrojowni na Zamku w Liwie, socjolog kultury, miłośniczka twórczości Anselma Kiefera
Eliza Czapska od czerwca 2021 pełni funkcję dyrektora Muzeum Zbrojowni na Zamku w Liwie. Pomysłodawczyni wielu inicjatyw cieszących się obecnie w liwskim muzeum ogromną popularnością, m.in: festiwalu „W Zamkowej Kuchni ma Szlaku Książąt Mazowieckich", interdyscyplinarnego festiwalu „Humanitas. Nauka, sztuka, doświadczenie" czy Festiwalu Teatralnego. Socjolog kultury, filolog polski, dziennikarka, a także stypendystka MEN na Universita per Stranieri w Perugii we Włoszech. Zanim trafiła do Liwu, przez 8 lat kierowała Muzeum Władysława Broniewskiego będącym oddziałem Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie. Jest autorką wielu publikacji i wywiadów z dziedziny literatury, sztuki i muzealnictwa. Członkiem Rad Muzealnych kilku placówek w Polsce, współpracuje również z wieloma instytucjami kultury w Europie. Uczestniczka licznych audycji radiowych i programów telewizyjnych propagujących tradycje Mazowsza oraz promujących interdyscyplinarność działań na rzecz edukacji i szeroko rozumianej kultury. Wśród jej prywatnych preferencji związanych ze sztuką ważne miejsce zajmuje twórczość niemieckiego artysty Anselma Kiefera, bohatera dokumentu Wima Wendersa „Anselm".
Filmowy portret niemieckiego artysty Anselma Kiefera jest jak jego wielkoformatowe rzeźby – choć monumentalny, nie porzuca ludzkiej perspektywy. Po pamiętnej "Pinie" Wim Wenders proponuje kolejne immersyjne doświadczenie filmowe, dzięki któremu możemy wkroczyć do świata twórcy i jego dzieł. Fabularyzowane sceny, materiały archiwalne i imponujące ujęcia z gigantycznej pracowni pod Paryżem składają się na zniuansowany obraz człowieka walczącego z powojenną zbiorową amnezją. Urodzony w 1945 roku Kiefer, uczeń Josepha Beuysa, upomina się w swoich pracach o pamięć trudnej przeszłości Niemiec, podobnie jak Heinrich Böll w literaturze. Wenders wędruje z kamerą po ogromnym terenie we francuskim Barjac – studiu artystycznym, a zarazem ulegającej entropii wystawie. Konstrukcja i rozpad, mit i konkret, świadectwo i zanik – te ambiwalentne fascynacje widać w tworzonych przez Kiefera obiektach: kilkupiętrowych betonowych wieżach czy podziemnych tunelach. Jednocześnie reżyser pozwala sobie na czuły filmowy gest – spotkanie małego Anselma (w tej roli kuzyn Wendersa) z uznanym artystą.