18. MDAG: Faith i Branko
Faith and Branko
18. MDAG: Faith i Branko
Opis filmu
Wybrane festiwale i nagrody / Selected festivals and awards: 2020 – DOK Lipsk / DOK Leipzig, 2020 – In Edit Film Festival, 2020 – Sheffield Doc Fest
Faith jest brytyjską akordeonistką, która przyjechała na kilka miesięcy do małego serbskiego miasteczka, żeby nauczyć się tradycyjnej muzyki romskiej. Branko to lokalny skrzypek zmaga-jący się z cukrzycą, wychowywany przez nadopiekuńczą ciotkę i twardo stąpającą po ziemi babkę. Różni ich niemal wszystko: w niej zakorzeniony jest brytyjski kolonializm, w nim – serbski patriarchat. Słabo znają swoje języki, jednak wspólne muzykowanie zbliża ich do sie-bie na tyle, że zakochują się w sobie. Tytułowych bohaterów poznajemy w momencie, w któ-rym Faith staje przed dylematem: wracać wraz z przyjaciółmi do domu czy postawić wszystko na jedną kartę i zostać w Serbii z ukochanym? Catherine Harte towarzyszy Faith i Branko przez ponad siedem lat, w trakcie których rozwija się związek i kariera muzyczna duetu – od grania na wiejskich imprezach w Serbii, przez pracę w brytyjskim cyrku aż po występy na fe-stiwalach muzycznych. Bohaterowie migrują pomiędzy Serbią i Wielką Brytanią, uczą się wła-snych języków i niezmiennie wspólnie grają i tworzą. Muzyka to ich życie, pasja, praca i język, w którym porozumiewają się najlepiej. Wbrew oczekiwaniom, reżyserka nie skupia się jednak ani na punktowaniu różnic kulturowych (choć odgrywają tu one ogromną rolę), ani na tropie-niu wpływów kariery na związek. Harte konstruuje czuły portret intymnej relacji i przygląda się tajemnicy związku, który trwa pomimo niesprzyjających okoliczności. Choć są oddani mu-zyce, dla Faith i Branko najważniejsi pozostają oni sami.
This cross-cultural documentary charts the relationship between musicians Faith and Branko over seven years. In 2011, Faith travels from England to Serbia to learn gypsy accordion - she meets Roma violinist Branko and despite language barriers, they fall in love with each oth-er through music. Captivated by their musical chemistry, they marry and take their duo abroad. As much as Faith is free-spirited, Branko is untraveled and attached to his family, but they each believe that being together will make their lives better. The relationship is tested by the realisation of their differences and that music may be all they have in common. “Faith i Branko” is an intimate portrayal of the dynamics of a cross-cultural and artistic relationship.