Serdecznie zapraszamy do kina Wisła na przegląd filmów Wong Kar Waia, jednego z największych mistrzów światowego kina, pokazywanych z odnowionych kopii, precyzyjnie odrestaurowanych pod kuratelą samego reżysera. Kino, które oglądane po latach wciąż zachwyca formą i treścią: świeże, drapieżne, poetyckie, stylistycznie dopracowane. W ramach przeglądu pokażemy pięć najbardziej ikonicznych filmów reżysera.
 
Wong Kar Wai:
Urodzony w 1956 roku w Szanghaju, skąd jego rodzice wyemigrowali do Hongkongu, kiedy miał pięć lat. Studiował grafikę, przez wiele lat pracował w telewizji, między innymi jako scenarzysta. W 1987 roku stał się współzałożycielem małego studia produkcyjnego i otrzymał możliwość wyreżyserowania debiutanckiego filmu, którym stały się gangsterskie "Kiedy łzy przeminą", którymi podbił serca lokalnej widowni. Na przestrzeni trwającej blisko 25 lat kariery wypracował unikatowy wizualny styl, którego współtwórcą jest operator większości jego filmów – Christopher Doyle oraz scenograf, kostiumograf i montażysta William Chang. Dzięki "Chungking Express" szturmem podbił międzynarodową publiczność i jurorów największych festiwali. Kilka lat później za "Happy Together" otrzymał jako pierwszy hongkoński artysta nagrodę dla najlepszego reżysera na festiwalu filmowym w Cannes. Dziś uważany jest za jednego z najważniejszych i najbardziej wpływowych twórców światowego kina.
 
---

Pan Chow i pani Chan – w których brawurowo wcielają się legendy hongkońskiego kina, Tony Leung i Maggie Cheung – mieszkają w sąsiadujących ze sobą wynajętych mieszkaniach. Idealnie uczesany dziennikarz i elegancka sekretarka w perfekcyjnie skrojonych sukienkach wymieniają na schodach zdawkowe uprzejmości. Do czasu, gdy nie odkryją, że ich małżonków połączył romans. Milczące porozumienie stanie się podłożem relacji, która w tym miejscu i w tym czasie nie powinna była się wydarzyć.

“Spragnieni miłości” to poemat o niespełnionych pragnieniach i dotkliwej samotności, jeden z najważniejszych obrazów w historii kina, mistrzowsko skrojony z cieni i lustrzanych odbić, oddający energię Hongkongu lat 60. w uwodzących gęstą czerwienią przestrzeniach. To właśnie tam, w ciasnych korytarzach, Wong inscenizuje przejmujący teatr wzajemnego mijania się, pantomimę  ukradkiem chwytanych gestów i spojrzeń, które portretuje do złowieszczo zapętlonej muzyki walca.